Yaşamak

İnsan oğlu ne garip canlı bir gün öluceğini bile bile hergün gerekirse can alarak yaşamaya çalısıyor. Gün geliyor iş sahibi ev bark sahibi oluyor yıllar geçiyor yuva kuruyor. Bunlar öncesinde aşık oluyot ayrıliyor isyanlar ediyor hemen haftalar sonra birini buluyor tekrar gönlü yine yeşeriyor.Birden bir acı daha geliyor yine bir ask daha sönüyor. Halbuki ne dertlerimiz varken neler için yaş döküyoruz.Bu gün bir amca gördüm sokağında bu şehri  eli de baston felçli bacaklarinı acmaya calısıyor tekrardan ve yanına doğru kosarak giden peşinden ilerleyen birisi.Birden ona yaklaşınca yavaşlıyor, neden yavaşladı acaba o görüp iç çekmesin diyemo yoksa yoruldumu. Iyi bir niyetimi vardi yoksa rastmı geldi. Ne cok derdimiz var demi aşık olduk gittiler kaldik bir basimiza canimıza kıymaya kalktık. Sokakta yaşıtım aç gezdi üsüdü donaral öldü  berkide benim kadar şanslı degildi berkide senjn kadar şanslı da değildi ne kadar çok yaramız var biz gonlümüzü avutmaya calisirken birileri ömrünü yasatmaya çalısıyor unutmayalım