Mısır'da yaratılış efsanesinin birden fazla versiyonu vardı. Çünkü kültürü oluşturan her bir bölge kendi yerel tanrılarını ve etiyolojik efsanelerini kadim hikayelerin içine yerleştirmek istiyordu. Bu nedenle isimler ve ayrıntılar hikayeye bağlı olarak değişiklik gösterir. (Mısırlılar daha sonra evreni yaratmakta pek çok farklı tanrıya iş düştüğü, bunların da tesadüf eseri evreni aynı gün yaratmaya koyulduğu bilgisini vererek bu uyuşmazlıkları ortadan kaldıracaktı.)

Başlangıçta hiçliğin bulutsu kaosundan başka hiçbir şey yoktu, bu kaosta tanrı Nun ile kişileştiriliyordu. 

Bu boşluktan Ben-Ben adı verilen piramidimsi bir tepecik çıktı, bu tepecikteki bir nilüfer çiçeğinden yaratıcı Atum doğdu ve beraberinde ışığı getirdi. (Atum'la Güneş Tanrısı Ra arasında bir paralellik kurulmasının sebebi budur.) Atum spermlerini boşluğa savurup ortaya hava Tanrısı Shu ile yağmur ve nem tanrısı Tefnut'u çıkararak ilk neslini yaratmış oldu. Bu iki tanrı da doğurdular ve toprak tanrısı Geb'i ve gökyüzü tanrısı Nut'u yarattılar, baba Shu kızını havaya kaldırdı ki erkek kardeşinin üzerinden uzanıp yıldızlı bir kubbeye dönüşsün.

Dünya'nın, gökyüzünün ve aralarındaki havanın yaratılmasından sonra Atum, Mısır evreninin ilk firavunu olur. Nut'un onu devirecek bir erkek evlat doğuracağına dair kehanet kulağına çalınınca, Atum, Nut'un bunu yapmasını yasaklar. Ne var ki Nut ona boyun eğmez ve dört çocuk doğurur. Osiris, Isis, Set ve Neftis. Bu çocuklardan ilki büyüdüğünde kehaneti gerçekleştirecektir. (Yunanlarda da Kranos'un iktidar mücadelesini anlatan çok benzer bir mit vardır)

Mark Daniels, Bir Nefeste Dünya Mitolojisi, syf 53-54