Günümüzde gelişmekte olan ülkelerde olduğu gibi gelişmiş olan ülkelerde de gerçek ve büyük bir sorun haline dönen işsizlik problemine göz atalım ve tabii ki bu problemin kökenine ki istihdam sorununa. Son yıllarda küreselleşme ve sanayileşme ile ortaya çıkan ve kitleler halinde yayılan işsizlik verileri yavaş yavaş artarak ilerliyor. Özellikle genç nüfusu zor duruma sokuyor. ILO, BM gibi kuruluşlar 15-24 yaş grubunu genç nüfus olarak tanımlamakta ve bu nüfusun işsizlik oranı gün geçtikçe artmakta. Gençler için  işsizlik kavramı diğer yaş gruplarına bakıldığında daha önemli bir olgudur ve ister istemez daha karmaşık bir hal almaktadır.  Çalışabilir durumda olan gençlerimiz iş gücünün istihdam edilmemesi veya istihdam edilen iş gücünün gerektirdiği özelliklere sahip olunamaması, özelliklere sahip olunsa dahi çalışma alanlarının kapasite veya maddi durumları göz önünde bulundurarak kısa dönem için çalıştırması gibi faktörler yüzünden genç nüfusu oldukça olumsuzluklara sürüklemekle beraber eğitimini aldığı mesleğine bile bakışını soğutmakta ve başka mesleklere yönelmelerine sebep olmaktadır. Bir düşünmeye ne dersiniz yıllarca emek verdiğiniz, her konuda bilgi edindiğiniz, meslek olarak benimsediğiniz bölümü sırf yeterli istihdam veya hemen hemen bütün iş ilanlarında rastladığımız ''tecrübe'' kavramı içinde kaybederek sırf bize maddi açıdan bir şeyler vermesi için başka bir meslek grubuna yönelmek ne kadar da acı bir son. Tecrübe edinilecek bir iş bile bulamamak insanı sadece mesleğinden değil bir süre sonra çalışma prensibinden ve kendi sosyal kimliğinden de uzaklaştırıyor. Parayla saadet olur mu bilmem ama para olmadan hiçbir temel ihtiyaç bile karşılanamazken parasız saadet mümkün müdür?Gerçekten tartışmak gerek.