Sen benim ilk şiirim,

Mürekkebimin ilk damlası, cümlemin ilk satırı,

Dudaklarımın iki hecesi: SONUN SONSUZLUĞU...

Sana karışıyorum, şiirim oluveriyorsun

Bu şehre karışıyoruz

Kayboluyorsun usulca

Siliniyor mürekkebin dağılan yerleri..

Şiirimdin hatırlar mısın bilmem

Son mısramda yuttum senli kelimeleri...

Acı olur toprağa karışırım, huzur olur sana karışırım

Hissizlik sarar bedenimi, yazarım son satır

Ben yazmayı bırakırım, mürekkep kalemi,

Ve şair şiirini terk eder, ben seni...