Saf ve Beyaz AŞK

Bu devirde onun gibi sevmek zordur. Onun gibi derken; 

Kar tanesi gibi elbette. Çıkar, menfaat ile el ele tutuşmuş sarmaş dolaş gezerken onun gibisi kalmamıştır bu zamanda. 

Oysa Kar tanesi hala seksenlerin pastahanesi gibi kokar. 

Masum ve utangaç bakar sevdiğine tabi cesaretli ise sevdiğinin gözlerine bakacak kadar. 

Bakarsa eriyip gideceğini bilir, o yüzden bakamaz çok fazla gözlerinin içine. 

Beyaz sever o kirlenmemiştir kalbi, zamanla harmanlanıp kimlik değiştirmemiştir. 

İstese de yapamaz ki o saftır, öyle şeyleri pek beceremez. 

Saydamdır, baktığında görürsün içini o da göstermeyi sever zaten içini. 

Kar tanesi makyaj yapmayı bilmez onun güzelliği bembeyaz saflığından gelir. 

Kendisi bilmez ama o eşsizdir yere düşene kadar onun gibisi yoktur.

Düştükten sonrada güzeldir o ama düşünce bitti sanır. Bilmez asıl macerası düştükten sonra başlar. 

Bizde düştükten sonra bitti sanmıyor muyuz kar tanesi gibi? Halbuki ne o düşünce benliğinden bir şey kaybetti ne de biz düşünce biz olmaktan çıktık. Sadece yorgunduk. Kolay değil birden ahenk ile süzülürken veya  uçtuğunu sandığın anda yere çakılmak. Unutmamalısın ki  nasıl düştüğünün veya neden düştüğünün bir önemi yok sende düştüğün zaman onun gibi saf ve temiz oluyorsun. 

Ahh benim canım Kar tanem sen düştüğünde bile ne kadar güzel duruyorsun.