Nasıl o mağarayı gördüm?
Pazar sabahı, odam zifiri karanlık içinde nihayet sabah olmuştu. Camdan dışarı baktım. Hava hafif sisliydi, ürkütücü bir gökyüzü ve korku filminden fırlamış görüntülü uzun uzadıya bir orman...
Hızlıca giyinmeye başladım kafamdaki binlerce düşünce beni istediklerimden alıkoyuyordu. O gün gördüğüm mağara aklımdan çıkmıyordu. Gece bunun üzerinde derince düşünüyordum: "Belki içinde gerçekten aradığım mutluluk vardır? Ya da bu mağara sonum olur. Önemli olan bu isteğimi yerine getirmek değil mi? Zaten elimde olan herkesi kaybetmişim. Annem babam kardeşim habersizce benden uzaklara göç ettiler.Çok uzaklara...Gerçekten ben de bilmiyorum ama onları bir daha göremeyeceğim gerçeği bu hayata olan bağımı kopartmama yetmişti.Ne olursa olsun o mağaraya gireceğim hayatıma mal olsa da."
Çıkmadan önce midemden acınası sesler geliyordu. Kendime daha fazla işkence etmeyip mutfağa gittim.Aslında pek iştahım da yoktu.Merakım beni yavaş yavaş öldürüyordu.Birkaç peynir zeytin atıştırdıktan sonra klasik sarı montumu giydim.Pantolonu belime kadar çektim ve botlarımı giydim.
Hafiften korkuyordum bu ormanın derinliklerinde yalnız başıma olmaktan.Ormanın derinliklerine girdikçe gözüme gelen ışık ışınları sayısı gitgide azalıyordu.
Nihayet patikayı buldum ve oradan devam ettim.Mağara tam karşımdaydı.Tereddütle adım atmaya başladım.Yere dökülen kuru yapraklardan gelen seslerden bile ürkmeye başlamıştım.İçerisi simsiyahtı.Elimdeki feneri açtım ve ilerlemeye başladım.Sivri taşları botumun tabanından hissedebiliyordum.Mağaradan gelen tiz sesler kesinlikle bir yarasadandı.
Dar geçitlerden geçtikten sonra önüme büyükçe bir kapı çıktı.Sanki Orta Çağ'dan kalma bir kapıydı. Üzerinde Osmanlı mimarisinin belirtileri olan lale motifleri vardı.
Kapıyı ittirdiğim gibi açıldı.
O karanlık mağaradan çıktım sanki yeni bir dünyaya adım atmış gibiydim.Yıllar burayı daha güzelleştirmiş sanki.İhtişamlı duvar süslemeleri, roma tarzındaki eskizler...
İyice gezindikten sonra gözüme birkaç belge ilişti. Buruşturulmuş ve yıpranmıştı.Anladım ki onca yıl sonra buraya gelen sadece ben değilmişim.