Küçükken her şeyi bildiğimi iddia ediyor;okula gitme gereksinimi duymuyordum.Okuma-yazmayı okula gitmeden önce öğrenince,her şeyi bildiğimi düşündüm.Eğitime direndim,eğitim sistemine direndim,aileme direndim,hayata direndim.Sanırım en çok da ''kendime direndim''.İçimdeki diğer ''ben''e direndim.Onu hep yok saydım,avaz avaz çığlıklarını duymazdan geldim.Anlamsız bir inada büründüm belki de.Çocuk aklımla çocukça bir inat...
Dıştan çelik gibi sağlam,buz gibi soğuk bir benlikle kaplanmış olsam da içimde esen fırtınalar bir diğer yanımı kaplayan ateşi daha da kuvvetlendirdi ve ''sonsuz öğrenme arzusu''nu aşıladı her bir hücreme...
Eğik çizgiler çektim,tek heceli kelimeler okudum,hayali karakterler çizdim ve boya kalemleri ile renksiz olan ne varsa boyadım.Ona bir nevi ''hayat verdim''.Çizdiğim şeylere hayat verdikçe ''kendimi buldum''.Kendimi buldukça da gerçek dünyadan uzaklaştım.Tabi ki bir anda olmadı insanlardan uzaklaşma sürecim.Duyduğum/bana söylenen ''çivili sözler'' kalbimde çivi izlerine yol açtı.Canımı yakan sözler ''ağlarsam geçer'' umudu yarattı küçük kalbimde...Ama olmadı.Meğer ağlamak çözüm değilmiş.Anlık terapi imiş sadece...Ağlamak,selin her şeyi önüne katıp götürmesi gibi değilmiş.Ağlamak,çivileri söküp götürse de,yine de insanın içinde bir yerlerde minik yaralar bırakıyormuş kanlı canlı.Her an bardaktan boşalırcasına yağan yağmur misali özgürlüğe delicesine koşan taze kan damlaları...
Kana kana su içtiği,bedeninin %70'i sudan ibaret olduğu halde içi kor alev gibi yanar mı bir insanın?Yanıyormuş demek ki.Hem de için için...Bir yanda yüreğinden oluk oluk akan kan damlaları,diğer yanda gözlerinden delicesine akan tuzlu gözyaşları ve tüm bu kopan fırtınalara rağmen ''Elif gibi dimdik'' ayakta durmaya çalışan bir insan.İnadından mıdır yoksa mücadeleci ruhundan mıdır bilinmez ama tüm zorluklar karşısında ''baharın geleceğine'' olan inancını asla yitirmeyen,her daim ''İyi şeyler olsun artık.'' diye ellerini semaya kaldıran insanlar kazanacak...Ben kazanacağım,sen kazanacaksın,o kazanacak!İnanan herkes kazanacak.Mücadele ettiğin sürece çile çeksen de unutma genç,bir gün hayat bizlere de bayram olacak!