Blogumdan bir kesiti burada paylaşmak istedim.

Benim için hayallerim, beni mışıl mışıl uyutan masallarım.

Bazılarının yaşanmayacak olmasını bilmek de üzmüyor mesela. Çünkü düşünmek serbest! Kafanın içinde serbestsin. Sen, sen, sen. Yalnızca sen varsın. En özgür bölgendesin. Varsın yaşanmasın. Nefes alıyorsak umut yok mudur?

Fakat, bazen zor yine de, biliyor musunuz?

Ama olmama ihtimalinden dolayı değil. Beni hayal kuranlar anlayacaktır.

Çok hayal kurduğunda gerçeklere daha sert çarpıyorsun. Doz aşımı gibi bir nevi. Sana iyi gelen o ilacı o kadar çok sık kullanmışsın ki... Gerçek dünyana döndüğünde, zor. Çok zor...

Bazen nerede durmam gerektiğini bilmem gerekiyor sanırım.

Oğuz Atay diyor ya,

"Anlamıyorum. Oyun nerede bitiyor, hayat nerede başlıyor. Hiç anlamıyorum."

Anlamıyorum. Bu oyunu nerede bitirmem gerekecek, hayat benim için tam olarak nerede başlıyor, bunu anlamıyorum. Hala her şey oyun gibi.

https://ceyrekpiyanist.blogspot.com/