Kocaeli üniversitesinde henüz 2.sınıfı okuyorum. Oldukça zorlu bir bölümün oldukça zor dönemlerini geçiriyorum diyebilirim ama isterseniz ve inanırsanız altından kalkamayacagınız hiçbirşey yok tabi.Sabunla başlayan maceramı çürük dişlere, amalgam kompozitle dolgu yaparak devam ettiriyorum. Öğrencilik hayatının güzel yanı ise şu mide kavramı kalmıyo her türlü çürük dişle ugraştıgınız için artık bağışıklık kazanıyosunuz ve tiksinmiyosunuz.

Bunların yanı sıra diş toplarken diş hekimleriyle konuşma, tecrübelerini paylaşma fırsatı buluyosunuz ki bu işin eğlenceli kısmı denilebilir. Ancak yine de okuldaki asistanların, hocaların tutumu sizi en çok zorlayan kısım oluyor. Belki en rahat dediğiniz restoratif diş tedavisinden kalma riski taşırken protezden her daim kan kusturabiliyorlar. Çünkü bu bölümün en kötü yanı tamamen hocanın insiyatifine kalıyor oluşunuz olabilir. Yaptıgınız işteki en ufak kusur sizin senenizi uzatabiliyor ve size açıklama yapılmayabiliyor. Bunları da geçiyorum saygın bir meslek olarak görülüyor, belki diş hekimleri çok kazanıyor diye düşünüyor olabilirsiniz ama bana kalırsa her kuruşunu hakediyorlar kazandıkları paranın. Çünkü mesleğe atılana kadar çekmediğiniz dert, çile kalmıyor.

Bu bölümü okumak gerçekten çok masraflı. Dentale her girişinizde böbreginizden bir parça bırakıyorsunuz. Sebebi ise malzemelerin dolar üzerinden satışa sunulması. Diyecegim o ki diş hekimliği okumak herkesin harcı değil🤷🏻‍♀️